Enkel de allergrootste rallyliefhebbers weten dat er al in 1953 een rally genaamd ’10 Uur van de Condroz-Haspengouw’ (naar de twee regio’s die de stad aan de Maas omringen) werd georganiseerd. De grote bijzonderheid van deze regelmatigheidsrally was dat hij door een rijder solo werd afgewerkt. De deelnemers moesten een parcours bestaand uit vier lussen afwerken, zowat 500 km, tegen een gemiddelde van 50 km/u. Het volgende jaar ging het avontuur verder onder de naam ’12 Uur van Hoei’. De wedstrijd telde mee voor het ‘Belgisch Criterium voor Sport en Toerisme’, een organisatie onder de hoede van de RACB die in 1956 het Belgisch kampioenschap zou worden. Toen reeds werd de eerste chronorit op afgesloten parcours georganiseerd, de beruchte Poudreries de Clermont, tegen een gemiddelde van 60 km/u. De reden waarom deze wedstrijd nu nog bekend is, heeft uiteraard te maken met het feit dat er geen corijder in de auto zat, maar ook omdat de wedstrijd al snel bijzonder populair bleek. Het was het auto-evenement van het jaar, in een tijd waarin een automobiel nog altijd als een luxe-item gold. Omdat er geen corijders in de wagen zaten, waren de organisatoren verplicht om de kaart van het parcours een maand op voorhand uit te hangen, zodat de rijders konden verkennen en de wegen konden memoriseren. Daardoor werd er in de weken en dagen voor de wedstrijd ook al enig animo gecreëerd. In de loop der jaren werden de ’12 Uur van Hoei’ uniek en onmisbaar. Nochtans kwam het evenement in 1966 in gevaar, toen ‘Vittel’ bij de tweede doortocht over de chronorit van de Poudreries de Clermont zwaar crashte. De rally werd ook nadien nog georganiseerd, maar zonder veel enthousiasme en stierf in 1969 een stille dood.

Kort nadien namen een handvol vastberaden Hoeienaars de fakkel over. In september 1974 krijgt de eerste Condrozrally de tenoren van de sport over de vloer. Maar deze keer is het wel degelijk een moderne rally, mét corijders in de wagen en op wegen die volledig voor het verkeer zijn afgesloten. Het succes valt niet te overzien. De bevolking is er helemaal voor te vinden en de hartelijke ontvangst die ze de deelnemers en toeschouwers reserveert wordt onmiddellijk één van de grote troeven van de wedstrijd. Het gebruikte parcours maakt de wedstrijd ook uniek, met lange bochten, korte haarspelden en grootse passages tussen de weiden van Haspengouw en de Condroz. Het volgende jaar wordt de rally in november georganiseerd, in barslecht weer. De wegen liggen er ontzettend modderig bij, bedekt door de aarde die werd achtergelaten door de werktuigen die de bietenoogst uitvoerden. En de legende van de Condroz was geboren!

Sindsdien staat alles en iedereen die iets betekent in het Belgisch rallywereldje aan de start van de traditionele seizoensafsluiter, om het er een laatste keer tegen elkaar op te nemen. Onvergetelijke herinneringen gaan van generatie naar generatie, waardoor de rally een reputatie krijgt die niet te overtreffen valt en zich moeiteloos naast de ondertussen verdwenen Boucles de Spa en de Rally van Ieper hijst. 

Updated on 29/03/2022