Xavier Bouche, derde, beleefde een rustige eerste etappe, tot hij besliste om zijn Xsara WRC van het Italiaanse team in de laatste chronorit van thermo-rubbers te voorzien. Een slipper, een afgeslagen motor en nog een schuiver rechtdoor zorgden er voor dat de kleine voorsprong die hij op Stéphane Lhonnay had uitgebouwd helemaal verdween.

 

De lokale held is er van overtuigd dat hij met zijn Skoda Octavia WRC een mooi resultaat kan bijeenrijden en volgt nu maar op 13 tellen van Bouche. In tegenstelling tot zijn tegenstander beschikt hij voor de slotdag nog over een interessant aantal nieuwe banden. Het duo moet evenwel de jonge Jonas Langenakens (Subaru Impreza WRC S12) in de gaten houden, die de hele dag lang steeds meer in het ritme kwam, vooraleer in de slotproef het slachtoffer te worden van een lekke band.

 

Vincent Verschueren (VW Polo) bouwt als zesde ondertussen rustig verder aan zijn voorsprong in de S2000-categorie. In de moeilijke omstandigheden liet de historic-specialist bij zijn eerste deelname aan de Condroz met een ‘moderne’ wagen al mooie dingen zien. De jonge Oost-Vlaming maakte gebruik van een lekke band van Anthony Martin om zijn positie over te nemen. Met zijn Mitsubishi Lancer EvoIX Gr.N van Aldero reed hij lek op het onverhard van Modave.

 

Meteen werd hij in de tussenstand ook gepasseerd door de Nederlander Bob De Jong. In de top 10 noteren we ook nog Lionel Hansen en zijn schitterende Subaru Impreza WRC S10 en de tiende plaats van Davy Vanneste, die met zijn Peugeot 207 S2000 van NCRS steeds meer in het ritme geraakt.

 

Wat ze zeiden

 

Bernd Casier: “We wisten ons in de moeilijke omstandigheden goed uit de slag te trekken. Overal lagen er valstrikken en je moest ze allemaal weten te ontwijken. In het donker merkte ik dat ik het verschil met Patrick groter kon maken. Voor mij had hij vandaag meer voordeel dan ik. Maar goed, ik beschik vanavond over een mooie voorsprong op mijn achtervolgers en morgen komt het er op aan om die boni in de wat drogere omstandigheden vast te houden.”

 

Patrick Snijers: “Ik blijf hopen op een goede afloop, want zo steek ik nu eenmaal in elkaar. Toch is dit een logische tussenstand. Het verschil is hetzelfde als het verschil met Pieter Tsjoen. De Mini is dan wel een heel plezante auto, ik word beperkt door zijn kleine 1.6. In de laatste twee chronoritten had ik het moeilijk om sommige bochten in te schatten en bij een snelle linkse in zesde versnelling was het even schrikken.”

 

Jonas Langenakens: “Ik kreeg in de regen beetje bij beetje het vertrouwen terug, maar ik ben nog niet helemaal tevreden over de werking van de differentiëlen. De afwezigheid van een ingenieur laat zich serieus voelen. Bovendien reed ik op vier kilometer van het eind van de laatste spéciale lek, maar het was een lang recht stuk en ik kon doorgaan zonder te moeten stoppen.”