Maar het stond blijkbaar in de sterren geschreven dat dit het jaar van Bernd zou zijn.

“Ik ben opgelucht dat ik hier eindelijk eens op het hoogste podiumtrapje mag staan. Deze zondag stelde mijn zenuwen danig op de proef. Ik zag mijn voorsprong met de helft slinken, maar de auto hield het vol. En dat was het belangrijkste. Ik heb eindelijk de vloek van de Condroz doorbroken. Nu ben ik klaar om de volgende tien edities te winnen’ (lacht)”

Patrick Snijers, tweede, verloor er zijn glimlach niet bij. Voor iemand die zich nooit neerlegt bij een nederlaag misschien niet zo typisch, maar hij heeft alles gegeven en die tweede plaats is bijna een overwinning waard. Met een perfect afgestelde Mini WRC, die qua prestaties desalniettemin toch iets te kort schoot tegenover de ‘dikke’ WRC’s, gaf Patrick niets toe en strandde hij op minder dan dertig seconden.

Xavier Bouche werd bij het begin van de slotdag nog aangeklampt door Stéphane Lhonnay, maar in de laatste vijf chronoritten nam hij het voortouw door nieuwe banden op de voortrein te monteren. Dat bleek voldoende om zich van de derde plaats te verzekeren.

De lokale held kon met zijn Skoda Octavia WRC dus niet zijn prachtprestatie van vorig jaar herhalen, maar toch bleek hij tevreden: “Ik heb Xavier tot het eind onder druk weten te zetten, maar in Ben-Ahin heb ik een klein foutje gemaakt. Iedereen weet ook dat de Octavia nooit een wereldtitel heeft veroverd. Ik ben blij dat ik heb kunnen strijden met veel recentere wagens en heb bewezen dat deze wagen zelfs in een lastige Condroz heel betrouwbaar kan blijken. We hadden hier niet het minste probleem.”

Vincent Verschueren legde niet alleen beslag op een mooie vijfde plaats, hij reed met zijn Volkswagen Polo Super 2000 ook naar de zege in de klasse. Geen slechte prestatie voor een eerste deelname met een ‘moderne’ rallywagen. Hij wist ook de jonge Jonas Langenakens, nochtans aan het stuur van een veel krachtiger Subaru Impreza WRC S10, in de fout te duwen. Bovendien gaf de Japanner de geest na de laatste flying finish, waardoor Langenakens niet in de uitslag kon worden opgenomen. Zo ging de zesde plaats naar de Nederlander Bob De Jong die aan het stuur van zijn indrukwekkende Mitsubishi Lancer WRC mooi spektakel bood.

Anthony Martin, zevende, zette op de verraderlijke wegen een mooi resultaat neer. De rijder van de Mitsubishi Lancer EvoIX flirtte even met de top 6, en maakte gebruik van de incidenten in de slotfase om uiteindelijk als zevende te finishen en de Groep N op zijn naam te schrijven, ver voor de Renault Mégane RS van Cédric Cherain. Die was opnieuw heel sterk onderweg, maar een kleine uitstap in een wei en een lekke band deden hem op de elfde plaats stranden.

De achtste plek ging naar Lionel Hansen, die tegen het eind van de wedstrijd het volste vertrouwen in zijn schitterende Subaru Impreza WRC S10 had. Na heel wat met de afstellingen te hebben gespeeld en op zaterdag even door een veld te zijn geraasd zette de ingenieur van Overdrive in de moeilijke omstandigheden uiteindelijk nog een mooi resultaat neer.

Twee Mitsubishi’s vervolledigden de top 10, met Marc Streel als winnaar in de klasse A8, voor de Nederlander Jonkers.

Bij de kleine voortrekkers wist Caren Burton als eerste DS3-rijder over de streep te gaan, na de crash van de zeer snelle Raphaël Auquier. Bij de C2-R2 ging de zege naar Guillaume Dilley, maar de eindzege in de Citroën Racing Trophy kwam op naam van de tweede in de uitslag, Victorien Heuninck.

In de Ford Fiesta Racing Trophy bleek Xavier Baugnet de beste, ondanks vervelende elektronische haperingen. Hij wint ook het kampioenschap 2012. Aan het eind van de wedstrijd wist hij zich zelfs te moeien in het duel tussen David Croes en David Croes en Manu Canal-Roblès voor de zege in Klasse R2.